ข้ามไปเนื้อหา

เรียน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เรียน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงriian
ราชบัณฑิตยสภาrian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ria̯n˧/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ยืมมาจากเขมรเก่า រេន៑ (เรนฺ) หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ រ្យ្យន៑ (รฺยฺยนฺ), រ្យ្យណ៑ (รฺยฺยณฺ), រ្យ្យាន៑ (รฺยฺยานฺ), រ្យាន៑ (รฺยานฺ); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຮຽນ (ฮ‍ยน), อีสาน เฮียน, คำเมือง ᩁ᩠ᨿᩁ (ร‍ยร), เขิน ᩁ᩠ᨿᩁ (ร‍ยร), ไทลื้อ ᦵᦣᧃ (เฮน), ไทใหญ่ ႁဵၼ်း (เห๊น), เขมร រៀន (เรียน)

คำกริยา

[แก้ไข]

เรียน (คำอาการนาม การเรียน)

  1. เข้ารับความรู้จากผู้สอน, รับการฝึกฝนอบรมเพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจหรือความชำนาญ
    เรียนหนังสือ
    เรียนวิชาความรู้
  2. ฝึกให้เกิดความรู้ความเข้าใจจนเป็นหรือมีความชำนาญ
    เขาเรียนแก้พัดลมด้วยตนเอง

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

เรียน (คำอาการนาม การเรียน)

  1. บอก, แจ้ง, (มักใช้แก่ผู้ที่อยู่ในตำแหน่งสูงกว่าหรือเสมอกัน)
    จึงเรียนมาเพื่อทราบ
    จึงเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณา
    เรียนผู้อำนวยการว่ามีคนขอพบ
  2. คำขึ้นต้นจดหมายหรือที่ใช้ในการจ่าหน้าซองในหนังสือราชการที่เขียนถึงบุคคลทั่วไป หรือจดหมายส่วนตัวที่บุคคลธรรมดาเขียนถึงกันเพื่อแสดงความ]นับถือ

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

คำอนุภาค

[แก้ไข]

เรียน

  1. ใช้เป็นคำประกอบหน้ากริยาอื่นเพื่อแสดงความสุภาพ
    เรียนถาม
    เรียนเชิญ