เจียง

ภาษาคำเมือง

คำนาม

เจียง

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨩ᩠ᨿᨦ (ชยง)

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

เป็นไปได้ว่ายืมมาจากภาษาหมิ่นใต้ 正月／正月 (chiaⁿ-goe̍h)

คำนาม

เจียง

1. เดือนอ้ายในปฏิทินจันทรคติไทย (ทางอีสาน)

อ้างอิง

• วิไลวรรณ ขนิษฐานันท์. 2553. “ปฏิทินจีนโบราณ กับ ปฏิทิน ‘ปีหนไทย’: หลักฐานชี้แหล่งกำเนิดของคนไทย,” วารสารภาษาและภาษาศาสตร์. 28(2) : 113-114. [1]