เจ็บ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เจบ และ เจ๊บ

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *cepᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຈັບ (เจับ), ภาษาคำเมือง ᨧᩮᩢ᩠ᨷ (เจับ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦈᧇ (เจบ), ภาษาไทดำ ꪹꪊꪸꪚ (เจย̂บ), ภาษาไทใหญ่ ၸဵပ်း (เจ๊ป), ภาษาอาหม 𑜋𑜢𑜆𑜫 (ฉิป์), ภาษาจ้วงใต้ jep/jiep

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เจ็บ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjèp
ราชบัณฑิตยสภาchep
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕep̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

เจ็บ (คำอาการนาม การเจ็บ หรือ ความเจ็บ)

  1. ป่วยไข้
  2. รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น

การใช้[แก้ไข]

ป่วยไข้ ราชาศัพท์ว่า ประชวร

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

ภาษาปักษ์ใต้[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เจ็บ (คำอาการนาม การเจ็บ)

  1. ป่วย
  2. ปวด
    เจ็บหัว
    ปวดหัว
  3. ปวดอย่างต้องการขับถ่าย
    เจ็บฉี่
    ปวดปัสสาวะ
    เจ็บขี้
    ปวดอุจจาระ

ดูเพิ่ม[แก้ไข]