เฒ่า
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *crawꟲ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน เถ้า หรือ เถ่า, ลาว ເຖົ້າ (เถ็้า), คำเมือง ᨳᩮᩢ᩶ᩣ (เถั้า), ไทลื้อ ᦏᧁᧉ (เถ้า), ไทดำ ꪹꪖ꫁ꪱ (เถ้า), ไทใหญ่ ထဝ်ႈ (ถ้ว), อาหม 𑜌𑜧 (ถว์) หรือ 𑜌𑜨𑜧 (ถอ̂ว์), จ้วง daeuz, จ้วงแบบจั่วเจียง taeuz (“โต, ใหญ่, หลวง”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เท่า | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tâo |
| ราชบัณฑิตยสภา | thao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰaw˥˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | เถ้า เท่า | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เฒ่า (คำอาการนาม ความเฒ่า)
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ดูที่ อรรถาภิธาน:แก่