เฒ่า

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (ล้าสมัย) เถ้า

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *crawꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩮᩢ᩶ᩣ (เถั้า), ภาษาอีสาน เถ้า หรือ เถ่า, ภาษาลาว ເຖົ້າ (เถ็้า), ภาษาไทลื้อ ᦏᧁᧉ (เถ้า), ภาษาไทใหญ่ ထဝ်ႈ (ถ้ว), ภาษาอาหม 𑜌𑜧 (ถว์) หรือ 𑜌𑜨𑜧 (ถอ̂ว์) ， ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง taeuz（โต ใหญ่ หลวง），ภาษาจ้วง daeuz

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เท่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tâo
	ราชบัณฑิตยสภา	thao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰaw˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		เถ้า เท่า

คำคุณศัพท์

เฒ่า (คำอาการนาม ความเฒ่า)

1. แก่, มีอายุมาก

คำพ้องความ

ดูที่ อรรถาภิธาน:แก่

คำประสม

• แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นาน
• แก่มะพร้าว เฒ่ามะละกอ
• เฒ่าแก่
• เฒ่าชะแรแก่ชรา
• เฒ่าหัวงู
• เสือเฒ่าจำศีล
• เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์
• หมอเฒ่า