เถ้า

ดูเพิ่ม: เถา

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เท่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tâo
	ราชบัณฑิตยสภา	thao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰaw˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		เฒ่า เท่า

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *dawᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເທົ່າ (เท็่า), ภาษาไทลื้อ ᦑᧁᧈ (เท่า), ภาษาไทใหญ่ တဝ်ႈ (ต้ว), ภาษาอาหม 𑜄𑜧 (ตว์) หรือ 𑜄𑜨𑜧 (ตอ̂ว์), ภาษาจ้วง daeuh; เทียบภาษาเบดั้งเดิม *ɗəwᴮꟲ²; เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ เทา

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) เท่า

คำนาม

เถ้า

1. สิ่งที่เป็นผงละเอียดของสิ่งที่เหลือจากไฟเผามอดแล้ว, ขี้เถ้า ก็ว่า

คำแปลภาษาอื่น

สิ่งที่เป็นผงละเอียดของสิ่งที่เหลือจากไฟเผามอดแล้ว, ขี้เถ้า ก็ว่า

• จีน:

  จีนกลาง: 灰／灰 (zh) (huī)

• ทิเบต: གོ་ཐལ (โค‧ถล)
• พม่า: ပြာ (my) (ปฺรา)
• สวีเดน: aska (sv) ร.
• อังกฤษ: ash (en)
• อาร์มีเนีย: մոխիր (hy) (มอ̂ฅิร)
• ฮาวาย: lehu
• เขมร: កំញម (km) (กํญม)
• เดนมาร์ก: aske (da) ร.
• เยอรมัน: Asche (de) ญ.
• เวียดนาม: tro (vi)

รากศัพท์ 2

คำคุณศัพท์

เถ้า

1. รูปที่เลิกใช้ของ เฒ่า

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *crawꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เฒ่า, ภาษาคำเมือง ᨳᩮᩢ᩶ᩣ (เถั้า), ภาษาลาว ເຖົ້າ (เถ็้า), ภาษาไทลื้อ ᦏᧁᧉ (เถ้า), ภาษาไทใหญ่ ထဝ်ႈ (ถ้ว), ภาษาอาหม 𑜌𑜧 (ถว์) หรือ 𑜌𑜨𑜧 (ถอ̂ว์) ，ภาษาจ้วงใต้ taeuz（โต ใหญ่ หลวง）

การออกเสียง

• เถ่า

คำคุณศัพท์

เถ้า (คำอาการนาม ความเถ้า)

1. เฒ่า