เด็ด

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̥.decᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເດັດ (เดัด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦡᧆ (เดด)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เด็ด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dèt
	ราชบัณฑิตยสภา	det
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/det̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		เด็จ

คำกริยา

เด็ด (คำอาการนาม การเด็ด)

1. (สกรรม) ทำให้ขาดด้วยเล็บหรือนิ้ว

   เด็ดดอกไม้

คำกริยาวิเศษณ์

เด็ด

1. ทีเดียว

   ดีเด็ด

2. เป็นอันขาด

   ไม่เอาเด็ด