เป็นปากเป็นเสียงกัน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เป็น +‎ ปาก +‎ เป็น +‎ เสียง +‎ กัน

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เป็น-ปาก-เป็น-เสียง-กัน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpen-bpàak-bpen-sǐiang-gan
ราชบัณฑิตยสภาpen-pak-pen-siang-kan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pen˧.paːk̚˨˩.pen˧.sia̯ŋ˩˩˦.kan˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

เป็นปากเป็นเสียงกัน

  1. (สำนวน) ทะเลาะกัน