เพิ่ง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เพิง, เพ็ง, และ เพ่ง

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เพิ็่ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpə̂ng
ราชบัณฑิตยสภาphoeng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɤŋ˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

เพิ่ง

  1. เวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น
    ผมเพิ่งอยู่เมืองไทยมาได้เจ็ดเดือน

คำพ้องความ[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]