เพ่ง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ไม่ทราบที่มา

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		เพ็่ง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pêng
	ราชบัณฑิตยสภา	pheng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰeŋ˥˩/(ส)

คำกริยา

เพ่ง (คำอาการนาม การเพ่ง)

1. จ้องดู, เล็งดู, (ใช้แก่ตา)

   เพ่งสายตา

   เพ่งหนังสือ

2. มุ่งเฉพาะอารมณ์ภายใน (ทางใจ)

   เพ่งกสิณ

3. เจาะจง