เหน็บ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เหน้บ

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เหฺน็บ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnèp
ราชบัณฑิตยสภาnep
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nep̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເໜັບ (เหนับ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦐᧇ (เหฺนบ), ภาษาไทใหญ่ ၼဵပ်း (เน๊ป), ภาษาไทใต้คง ᥘᥥᥙᥱ (เล่ป), ภาษาพ่าเก ꩫိပ် (นิป์), ภาษาอาหม 𑜃𑜢𑜆𑜫 (นิป์)

คำกริยา[แก้ไข]

เหน็บ (คำอาการนาม การเหน็บ)

  1. เสียบ, สอดไว้ในที่บังคับ
  2. กิริยาที่เอาสิ่งใดสิ่งหนึ่งมีสบู่เป็นต้นสอดเข้าไปในช่องทวารหนักเพื่อให้อุจจาระออก

คำนาม[แก้ไข]

เหน็บ (คำลักษณนาม เล่ม)

  1. (มีด~, มีดอี~, อี~) ชื่อมีดขนาดกลาง ใบมีดรูปร่างปลายแหลม กลางป่อง โคนแคบ สันค่อนข้างหนา ด้ามทำเป็นกั่นสอดติดกับด้ามไม้หรือทำเป็นบ้องติดอยู่ในตัวก็มี ปรกติสอดใบมีดไว้ในฝักซึ่งทำด้วยไม้หรือหวายสาน นิยมเหน็บเอวด้านหลังหรือด้านหน้าในเวลาออกนอกบ้าน ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

เหน็บ (คำอาการนาม การเหน็บ)

  1. พูดเสียดสีแคะไค้
    เขาชอบมาเหน็บให้เจ็บใจ

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

เหน็บ

  1. (พูด~) อาการที่พูดเสียดสีแคะไค้

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

เทียบภาษาไทลื้อ ᦵᦐᧆ (เหฺนด), ภาษาไทใหญ่ ၼဵတ်း (เน๊ต), ภาษาไทใต้คง ᥘᥥᥖᥱ (เล่ต), ภาษาพ่าเก ꩫိတ် (นิต์) ในความหมายเดียวกัน; เป็นไปได้ว่าร่วมรากกับ เหน็ด

คำนาม[แก้ไข]

เหน็บ

  1. อาการชาและเจ็บแปลบปลาบตามแขนขาเป็นต้น เกิดจากหลอดเลือดและเส้นประสาทหรืออย่างใดอย่างหนึ่งบริเวณนั้นถูกกดทับระยะหนึ่ง