เสียบ
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เสียบ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sìiap |
| ราชบัณฑิตยสภา | siap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sia̯p̚˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 插 (MC tsrheap); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສຽບ (สย̂บ), ภาษาไทใหญ่ သဵပ်ႇ (เส่ป), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜆𑜫 (สิป์), ภาษาจ้วง cep
ภาษาจ้วง cep （แซ็บ）
คำกริยา[แก้ไข]
เสียบ (คำอาการนาม การเสียบ)
- แทงคาไว้
- เอาไม้แหลมเสียบปลา
- เอามีดเสียบพุง
- เอาของดันลงบนปลายสิ่งที่แหลม ๆ
- เอากระดาษเสียบบนที่เสียบกระดาษ
- เหน็บ
- เอาจดหมายเสียบไว้ที่ประตู
- (ล้าสมัย) ยืนตัวแข็งทื่อต่อหน้าผู้ใหญ่เป็นการแสดงกิริยาไม่อ่อนน้อม เรียกว่า ยืนเสียบ
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
เสียบ