เหยียบ

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *ˀjiəpᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຢຽບ (ยย͢บ), ภาษาไทใหญ่ ယဵပ်ႇ (เย่ป), ภาษาอาหม 𑜊𑜢𑜆𑜫 (ยิป์), ภาษาแสก เยี̄ยบ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เหฺยียบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yìiap
	ราชบัณฑิตยสภา	yiap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jia̯p̚˨˩/

คำกริยา

เหยียบ (คำอาการนาม การเหยียบ)

1. วางเท้ากดลงไปบนสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
2. โดยปริยายหมายความว่า ปกปิด

   พูดแล้วเหยียบเสีย

คำกริยาวิเศษณ์

เหยียบ

1. เกือบ

   เหยียบร้อย