ຕີນ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *tiːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ตีน, ภาษาไทลื้อ ᦎᦲᧃ (ตีน), ภาษาไทขาว ꪔꪲꪙ, ภาษาไทใหญ่ တိၼ် (ติน), ภาษาอาหม 𑜄𑜢𑜃𑜫 (ติน์), ภาษาปู้อี dinl, ภาษาจ้วง din
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [tiːn˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [tiːn˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ຕີນ
- สัมผัส: -iːn
คำนาม[แก้ไข]
ຕີນ • (ตีน)