ຝັງ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *faŋᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฝัง, ภาษาอีสาน ฝัง, ภาษาคำเมือง ᨺᩢ᩠ᨦ (ฝัง), ภาษาเขิน ᨺᩢ᩠ᨦ (ฝัง), ภาษาไทลื้อ ᦚᧂ (ฝัง), ภาษาไทดำ ꪠꪰꪉ (ฝัง), ภาษาไทใหญ่ ၽင် (ผัง) หรือ ၾင် (ฝัง), ภาษาไทใต้คง ᥜᥒᥴ (ฝั๋ง), ภาษาอาหม 𑜇𑜞𑜂𑜫 (ผฺรง์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [faŋ˩(˧)]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [faŋ˥˧˧]
- การแบ่งพยางค์: ຝັງ
- สัมผัส: -aŋ
คำกริยา
[แก้ไข]ຝັງ • (ฝัง) (คำอาการนาม ການຝັງ)