ເພິ່ນ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน เพิ่น, ภาษาคำเมือง ᨻᩮᩥ᩠᩵ᨶ (เพิ่น), ภาษาไทลื้อ ᦵᦗᦲᧃᧈ (เพี่น), ภาษาไทใหญ่ ပိူၼ်ႈ (เปิ้น), ภาษาไทใต้คง ᥙᥫᥢ (เปอ̂น); เทียบคำที่แปลว่า แก (คำสรรพนามบุรุษที่ 2) กับภาษาเวียดนาม bạn ซึ่งยืมมาจากภาษาจีน 伴 (“เธอ, คุณ; เพื่อน”) เหมือนกับคำที่แปลว่า แก; ร่วมรากกับ ເພື່ອນ (เพื่อน)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [pʰɤn˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [pʰɤn˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ເພິ່ນ
- สัมผัส: -ɤn
คำสรรพนาม[แก้ไข]
ເພິ່ນ • (เพิ่น)
การใช้[แก้ไข]
คำที่แปลว่า เขา (คำสรรพนามบุรุษที่ 3) ใช้พูดถึงผู้ใหญ่กว่าในทางยศศักดิ์ ถ้าใหญ่กว่าทางอายุใช้คำว่า ລາວ (ลาว) ส่วนคำที่แปลว่า แก (สรรพนามบุรุษที่ 2) มักใช้ระหว่างเพื่อน โดยใช้คู่กับคำว่า ເຂົາ (เข็า, “เค้า”) ซึ่งใช้เป็นคำสรรพนามบุรุษที่ 1