ເຫງົ້າ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰŋawᶜ, จากภาษาจีนเก่า 藕 (OC *ŋoːʔ, “รากบัว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เหง้า, ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨦᩮᩢ᩶ᩣ (หเงั้า), ภาษาไทลื้อ ᦄᧁᧉ (หฺเง้า), ภาษาไทใหญ่ ငဝ်ႈ (ง้ว), ภาษาอาหม 𑜂𑜧 (งว์), 𑜂𑜨𑜧 (งอ̂ว์), หรือ 𑜂𑜧𑜈𑜫 (งว์ว์)
คำนาม[แก้ไข]
ເຫງົ້າ • (เหง็้า)
