ข้ามไปเนื้อหา

ငဝ်ႈ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทใหญ่

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰŋawꟲ¹, จากภาษาจีนเก่า (OC *ŋoːʔ, “รากบัว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เหง้า, ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨦᩮᩢ᩶ᩣ (หเงั้า), ภาษาลาว ເຫງົ້າ (เหง็้า), ภาษาไทลื้อ ᦄᧁᧉ (หฺเง้า), ภาษาอาหม 𑜂𑜧 (งว์), 𑜂𑜨𑜧 (งอ̂ว์), หรือ 𑜂𑜧𑜈𑜫 (งว์ว์)

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ငဝ်ႈ (ง้ว)

  1. เหง้า
  2. ต้น, พื้นฐาน