ໝໍ

ดูเพิ่ม: ຫມີ, ຫມູ, ຫມູ່, ຫມໍ, ຫມໍ້, ຫຸມ, ຫຸ້ມ, ຫົມ, ຫົ່ມ, ໝ, ໝີ, ໝີ່, ໝື້, ໝູ, ໝູ່, และ ໝໍ້

ภาษาลาว

รูปแบบอื่น

• ຫມໍ (หมํ) — ล้าสมัย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰmɔːᴬ¹ (“หมอผี”), จากไทดั้งเดิม *ʰmoːᴬ (“หมอผี”), จากจีนเก่า 巫 (OC *ma); ร่วมเชื้อสายกับไทย หมอ, คำเมือง ᩉ᩠ᨾᩬᩴ (ห‍มอํ), เขิน ᩉ᩠ᨾᩳ (ห‍มอ), ไทลื้อ ᦖᦸ (ห‍มอ̂), ไทดำ ꪢꪷ (ห‍มํ), ไทใหญ่ မေႃ (มอ̂), ไทใต้คง ᥛᥨᥝᥴ (โม๋ว), อาหม 𑜉𑜦𑜡 (มอ̂), 𑜈𑜦𑜡 (บอ̂), หรือ 𑜈𑜨𑜦𑜡 (บฺวอ̂), จ้วง mo (ในคำ bohmo), จ้วงแบบหนง moa

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [mɔː˩(˧)]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [mɔː˥˧˧]
• การแบ่งพยางค์: ໝໍ
• สัมผัส: -ɔː

คำนาม

ໝໍ • (ห‍มํ) (คำลักษณนาม ຄົນ)

1. หมอ

การใช้

มักใช้ กับ ແພດ (แพด) เป็น ແພດໝໍ (แพทย์หมอ) หากหมายถึงหมอรักษาโรค (แพทย์) ซึ่งแตกต่างกับ หมอผี หรือ หมอลำ เป็นต้น