ငိုၼ်း

ดูเพิ่ม: ငန်း, ငိူၼ်ႈ, ငိူꩫ်း, ငိၼ်း, ငုၼ်, และ ငူၼ်ႉ

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ŋɯənᴬ⁴, จากจีนเก่า 銀 (OC *ŋrɯn), จากซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *ŋul ~ (d-)ŋur; ร่วมเชื้อสายกับไทย เงิน, ลาว ເງິນ (เงิน), ไทลื้อ ᦇᦹᧃ (งืน), ไทดำ ꪹꪉꪷꪙ (เงํน), พ่าเก ငိုꩫ် (งึน์), อาหม 𑜂𑜢𑜤𑜃𑜫 (งึน์), ปู้อี nganz, จ้วง ngaenz, แสก แญ๊น

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ŋɯn˥/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: หฺง๊ืน

• เสียง:

  (file)

• สัมผัส: -ɯn

คำนาม

ငိုၼ်း • (งึ๊น)

1. เงิน (โลหะ)
2. เงิน (สิ่งแลกเปลี่ยน)