ᦂᧄ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kam˥/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *kamᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย กำ, คำเมือง ᨠᩣᩴ (กาํ), เขิน ᨠᩣᩴ (กาํ), ลาว ກຳ (กำ), ไทใหญ่ ၵမ် (กัม), พ่าเก ကံ (กํ), อาหม 𑜀𑜪 (กํ), จ้วง gaem, แสก กั๋ม

คำกริยา

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦂᧄ)

1. กำ

คำนาม

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ)

1. กำ

คำลักษณนาม

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ)

1. กำ

ลูกคำ

กำ

• ᦂᧄᦅᦼ (กัมคูย)
• ᦂᧄᦑᦹ (กัมทื)
• ᦂᧄᦔᧃᧉ (กัมปั้น)
• ᦂᧄᦙᦹ (กัมมื)

| |

• ᦂᧄᦵᦟᦲᧈ (กัมเลี่)
• ᦂᧄᦵᦡᦲᧃ (กัมเดีน)
• ᦶᦙᧈᦂᧄᦵᦡᦲᧃ (แม่กัมเดีน)

รากศัพท์ 2

คำนาม

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ)

1. เดือนยี่ (เดือนที่ ๒ ทางจันทรคติ)

ลูกคำ

เดือนยี่

• ᦵᦡᦲᧃᦂᧄ (เดีนกัม)

| |

รากศัพท์ 3

ร่วมเชื้อสายกับไทใหญ่ ၵမ် (กัม)

คำคุณศัพท์

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ, คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦂᧄ)

1. อ่อนวัย, หนุ่ม, สาว

ลูกคำ

อ่อนวัย

• ᦍᧂᦂᧄ (ยังกัม)

| |

• ᦐᦳᧄᧈᦂᧄ (หฺนุ่มกัม)

รากศัพท์ 4

ยืมมาจากบาลี กมฺม

รูปแบบอื่น

• ᦂᧄᦙ (กัมม)

คำนาม

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ)

1. กรรม

ลูกคำ

กรรม

• ᦂᦱᧃᦂᧄᦵᦞᧃ (กานกัมเวน)
• ᦂᧄᦙᦶᦎᧃᦠᦱ (กัมมแตนหา)
• ᦂᧄᦙᦏᦱᧃ (กัมมถาน)
• ᦂᧄᦵᦞᧃ (กัมเวน)
• ᦂᧄᦢᦱᧃᧉ (กัมบ้าน)
• ᦃᦸᧆᧈᦂᧄᦃᦸᧆᧈᦵᦞᧃ (ฃ่อ̂ดกัมฃ่อ̂ดเวน)
• ᦃᦸᧆᧈᦂᧄᦉᦱᧂᧉᦵᦞᧃ (ฃ่อ̂ดกัมส้างเวน)
• ᦈᧁᧉᦂᧄᦓᦻᦵᦞᧃ (เจ้ากัมนายเวน)
• ᦉᦱᧂᧉᦂᧄᦉᦱᧂᧉᦵᦞᧃ (ส้างกัมส้างเวน)

| |

• ᦉᦱᧂᧉᦂᧄᦵᦞᧃ (ส้างกัมเวน)
• ᦶᦎᧆᦂᧄ (แตดกัม)
• ᦷᦎᦂᧄᦷᦎᦵᦞᧃ (โตกัมโตเวน)
• ᦎᦸᧇᧈᦂᧄᦎᦸᧇᧈᦵᦞᧃ (ต่อ̂บกัมต่อ̂บเวน)
• ᦶᦑᧆᦂᧄ (แทดกัม)
• ᦒᦟᦂᧄ (ธลกัม)
• ᦔᦲᧃᦂᧄᦔᦲᧃᦵᦞᧃ (ปีนกัมปีนเวน)
• ᦙᦲᦂᧄᦵᦞᧃ (มีกัมเวน)
• ᦞᦈᦲᦰᦂᧄ (วจีะกัม)