ᦂᧄ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kam˥/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kamᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย กำ, ภาษาคำเมือง ᨠᩣᩴ (กาํ), ภาษาเขิน ᨠᩣᩴ (กาํ), ภาษาลาว ກຳ (กำ), ภาษาไทใหญ่ ၵမ် (กัม), ภาษาพ่าเก ကံ (กํ), ภาษาอาหม 𑜀𑜪 (กํ), ภาษาจ้วง gaem, ภาษาแสก กั๋ม

คำกริยา

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦂᧄ)

1. กำ

คำนาม

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ)

1. กำ

คำลักษณนาม

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ)

1. กำ

คำประสม

กำ

ᦂᧄᦅᦼ (กัมคูย) ᦂᧄᦑᦹ (กัมทื) ᦂᧄᦔᧃᧉ (กัมปั้น) ᦂᧄᦙᦹ (กัมมื)

ᦂᧄᦵᦟᦲᧈ (กัมเลี่) ᦂᧄᦵᦡᦲᧃ (กัมเดีน) ᦶᦙᧈᦂᧄᦵᦡᦲᧃ (แม่กัมเดีน)

รากศัพท์ 2

คำนาม

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ)

1. เดือนยี่ (เดือนที่ ๒ ทางจันทรคติ)

คำประสม

เดือนยี่

ᦵᦡᦲᧃᦂᧄ (เดีนกัม)

รากศัพท์ 3

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ ၵမ် (กัม)

คำคุณศัพท์

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ, คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦂᧄ)

1. อ่อนวัย, หนุ่ม, สาว

คำประสม

อ่อนวัย

ᦍᧂᦂᧄ (ยังกัม)

ᦐᦳᧄᧈᦂᧄ (หฺนุ่มกัม)

รากศัพท์ 4

ยืมมาจากภาษาบาลี กมฺม

รูปแบบอื่น

• ᦂᧄᦙ (กัมม)

คำนาม

ᦂᧄ (กัม) (อักษรไทธรรม ᨠᩣᩴ)

1. กรรม

คำประสม

กรรม

ᦂᦱᧃᦂᧄᦵᦞᧃ (กานกัมเวน) ᦂᧄᦙᦶᦎᧃᦠᦱ (กัมมแตนหา) ᦂᧄᦙᦏᦱᧃ (กัมมถาน) ᦂᧄᦵᦞᧃ (กัมเวน) ᦂᧄᦢᦱᧃᧉ (กัมบ้าน) ᦃᦸᧆᧈᦂᧄᦃᦸᧆᧈᦵᦞᧃ (ฃ่อ̂ดกัมฃ่อ̂ดเวน) ᦃᦸᧆᧈᦂᧄᦉᦱᧂᧉᦵᦞᧃ (ฃ่อ̂ดกัมส้างเวน) ᦈᧁᧉᦂᧄᦓᦻᦵᦞᧃ (เจ้ากัมนายเวน) ᦉᦱᧂᧉᦂᧄᦉᦱᧂᧉᦵᦞᧃ (ส้างกัมส้างเวน)

ᦉᦱᧂᧉᦂᧄᦵᦞᧃ (ส้างกัมเวน) ᦶᦎᧆᦂᧄ (แตดกัม) ᦷᦎᦂᧄᦷᦎᦵᦞᧃ (โตกัมโตเวน) ᦎᦸᧇᧈᦂᧄᦎᦸᧇᧈᦵᦞᧃ (ต่อ̂บกัมต่อ̂บเวน) ᦶᦑᧆᦂᧄ (แทดกัม) ᦒᦟᦂᧄ (ธลกัม) ᦔᦲᧃᦂᧄᦔᦲᧃᦵᦞᧃ (ปีนกัมปีนเวน) ᦙᦲᦂᧄᦵᦞᧃ (มีกัมเวน) ᦞᦈᦲᦰᦂᧄ (วจีะกัม)