ᦠᦻ
ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /haːj˥/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰrwɤːjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หาย, ภาษาคำเมือง ᩉᩣ᩠ᨿ (หาย), ภาษาเขิน ᩉᩣ᩠ᨿ (หาย), ภาษาลาว ຫາຍ (หาย), ภาษาไทใหญ่ ႁၢႆ (หาย), ภาษาไทใต้คง ᥞᥣᥭᥴ (ห๋าย), ภาษาพ่าเก ꩭႝ (หย์), ภาษาอาหม 𑜑𑜩 (หย์) หรือ 𑜍𑜩 (รย์)
คำกริยา[แก้ไข]
ᦠᦻ (หาย) (อักษรไทธรรม ᩉᩣ᩠ᨿ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦠᦻ)
คำประสม[แก้ไข]
หาย (หาไม่พบ)
|
|
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย หงาย, ภาษาลาว ຫງາຍ (หงาย), ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨦᩣ᩠ᨿ (หงาย), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᨦᩣ᩠ᨿ (หงาย), ภาษาไทใหญ่ ငၢႆ (งาย)
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ᦠᦻ (หาย) (อักษรไทธรรม ᩉᩣ᩠ᨿ)
คำประสม[แก้ไข]
หงาย
|
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- คำหลักภาษาไทลื้อ
- คำกริยาภาษาไทลื้อ
- คำกริยาภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- ภาษาไทลื้อ terms with redundant head parameter
- คำอกรรมกริยาภาษาไทลื้อ
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทลื้อ/l
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทลื้อ
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่