ᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบภาษาจีนยุคกลาง 洗 (MC sejX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ซว่ย), ภาษาอีสาน ส่วย, ภาษาลาว ສ່ວຍ (ส่วย), ภาษาไทลื้อ ᦌᦽᧈ (โซ่ย), ภาษาไทดำ ꪏ꪿ꪺꪥ (ซั่วย)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /soːj˨˨/
คำกริยา
[แก้ไข]ᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ซว่ย) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ)
ลูกคำ
[แก้ไข]- ᨪᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ซซว่ย)
- ᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿᨪᩪᨠ (ซว่ยซูก)
- ᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿᩃ᩶ᩣ᩠ᨦ (ซว่ยล้าง)
- ᨪᩡᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ซะซว่ย)
- ᨪᩢ᩠ᨠᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ซักซว่ย)
- ᨪᩪᨠᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ซูกซว่ย)
- ᩃ᩶ᩣ᩠ᨦᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ล้างซว่ย)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบภาษาจีนยุคกลาง 洗 (MC sejX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ส่วย, ภาษาลาว ສ່ວຍ (ส่วย), ภาษาเขิน ᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ซว่ย), ภาษาไทลื้อ ᦌᦽᧈ (โซ่ย), ภาษาไทดำ ꪏ꪿ꪺꪥ (ซั่วย)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ซว่ย) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ)