ສ່ວຍ
ภาษาลาว[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (ล้าสมัย) ສ່ວຽ (ส่วย̂)
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [suːə̯j˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [suːə̯j˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ສ່ວຍ
- สัมผัส: -uːə̯j
- คำพ้องเสียง: ຊ່ວຍ (ซ่วย) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนยุคกลาง 洗 (MC sejX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ซว่ย), ภาษาอีสาน ส่วย, ภาษาเขิน ᨪ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ซว่ย), ภาษาไทลื้อ ᦌᦽᧈ (โซ่ย), ภาษาไทดำ ꪏ꪿ꪺꪥ (ซั่วย)
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- ສວ່າຍ (สว่าย)
คำกริยา[แก้ไข]
ສ່ວຍ • (ส่วย) (คำอาการนาม ການສ່ວຍ)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาไทย ส่วย, จากภาษาแต้จิ๋ว 稅 (suê3, “ภาษี”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (สว่ย), ภาษาไทลื้อ ᦉᦽᧈ (โส่ย)
คำนาม[แก้ไข]
ສ່ວຍ • (ส่วย)
อ้างอิง[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาลาวที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาลาวที่มี 1 พยางค์
- สัมผัส:ภาษาลาว/uːə̯j
- ศัพท์ภาษาลาวที่มีคำพ้องเสียง
- คำหลักภาษาลาว
- คำกริยาภาษาลาว
- ภาษาลาว terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาลาว
- ศัพท์ภาษาลาวที่ยืมมาจากภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาลาวที่รับมาจากภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาลาวที่รับมาจากภาษาแต้จิ๋ว
- คำนามภาษาลาว