野菜

ภาษาจีน

		field; plain; open space field; plain; open space; limit; boundary; rude; wild	dish (type of food); vegetables
ตัวเต็ม (野菜)		野	菜
ตัวย่อ #(野菜)		野	菜

การออกเสียง

• จีนกลาง

  (พินอิน): yěcài

  (จู้อิน): ㄧㄝˇ ㄘㄞˋ

• แคะ (Sixian, PFS): yâ-chhoi
• หมิ่นใต้ (ฮกเกี้ยน, POJ): iá-chhài

---

• จีนกลาง
  • (จีนมาตรฐาน)⁺
    • พินอิน: yěcài
    • จู้อิน: ㄧㄝˇ ㄘㄞˋ
    • ทงย่งพินอิน: yěcài
    • เวด-ไจลส์: yeh³-tsʻai⁴
    • เยล: yě-tsài
    • กั๋วยฺหวี่หลัวหม่าจื้อ: yeetsay
    • พัลลาดีอุส: ецай (jecaj)
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา^{(คำอธิบาย)}: /jɛ²¹⁴⁻²¹ t͡sʰaɪ̯⁵¹/
• แคะ
  • (Northern Sixian, incl. Miaoli)
    • Pha̍k-fa-sṳ: yâ-chhoi
    • Hakka Romanization System: ia´ coi
    • Hagfa Pinyim: ya¹ coi⁴
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา: /i̯a²⁴⁻¹¹ t͡sʰoi̯⁵⁵/
  • (Southern Sixian, incl. Meinong)
    • Pha̍k-fa-sṳ: yâ-chhoi
    • Hakka Romanization System: (r)ia´ coi
    • Hagfa Pinyim: ya¹ coi⁴
    • สัทอักษรสากลจีนวิทยา: /(j)i̯a²⁴⁻¹¹ t͡sʰoi̯⁵⁵/
• หมิ่นใต้
  • (Hokkien: Xiamen, Quanzhou, Zhangzhou)
    • Pe̍h-ōe-jī: iá-chhài
    • Tâi-lô: iá-tshài
    • Phofsit Daibuun: iafzhaix
    • สัทอักษรสากล (Quanzhou): /ia⁵⁵⁴⁻²⁴ t͡sʰai⁴¹/
    • สัทอักษรสากล (Xiamen, Zhangzhou): /ia⁵³⁻⁴⁴ t͡sʰai²¹/

คำนาม

野菜

1. สมุนไพร เครื่องเทศ หรือผัก ป่าที่กินได้

ภาษาญี่ปุ่น

คันจิในศัพท์นี้
野	菜
や ระดับ: 2	さい ระดับ: 4
อนโยมิ

การออกเสียง

• (โตเกียว) やさい [yàsáí] (เฮบัง – [0])
• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ja̠sa̠i]

คำนาม

野(や)菜(さい) (yasai) 

1. ผัก

ลูกคำ

• 乾燥野菜
• 生野菜
• 花野菜
• 有色野菜

• 野菜汁
• 野菜畑
• 野菜炒め

ดูเพิ่ม

• 八(や)百(お)屋(や) (yaoya): ร้านผักผลไม้
• 果(くだ)物(もの) (kudamono): ผัก

อ้างอิง

• 2000, Jonathan Bunt, Gillian Hall, The Oxford Starter Japanese Dictionary, First Edition, New York: Oxford University Press, →ISBN