菜

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
菜 U+83DC, 菜
CJK UNIFIED IDEOGRAPH-83DC
← 菛
[U+83DB] 		CJK Unified Ideographs 菝 →
[U+83DD]
菜 U+2F9A3, 菜
CJK COMPATIBILITY IDEOGRAPH-2F9A3
← 菌
[U+2F9A2] 		CJK Compatibility Ideographs Supplement 𦰶 →
[U+2F9A4]

ข้ามภาษา[แก้ไข]

ลำดับขีด
11 ขีด

อักษรจีน[แก้ไข]

菜 (รากอักษรจีนที่ 140 ❬艸+8❭, 11 ขีด, การป้อนชางเจี๋ย 廿月木 (TBD), การป้อนสี่มุม 44904, การประกอบ ⿱艹采)

อักษรที่เกี่ยวข้อง[แก้ไข]

อ้างอิง[แก้ไข]

  • พจนานุกรมคังซี: หน้า 1038 อักขระตัวที่ 13
  • พจนานุกรมไดกังวะจิเต็ง: อักขระตัวที่ 31184
  • พจนานุกรมแทจาวอน: หน้า 1496 อักขระตัวที่ 16
  • พจนานุกรมฮั่นยฺหวี่ต้าจื้อเตี่ยน: เล่ม 5 หน้า 3236 อักขระตัวที่ 10
  • ข้อมูลยูนิฮันสำหรับ U+83DC

ภาษาจีน[แก้ไข]

ตัวย่อและตัวเต็ม
 菜
รูปแบบอื่น 𦬁 ย่อรอบที่สอง

Glyph origin[แก้ไข]

Characters in the same phonetic series (采) (Zhengzhang, 2003) 
Old Chinese
采 *sʰɯːʔ
睬 *sʰɯːʔ
彩 *sʰɯːʔ
採 *sʰɯːʔ
綵 *sʰɯːʔ
寀 *sʰɯːʔ
菜 *sʰɯːs
埰 *sʰɯːs
棌 *sʰɯːs

Phono-semantic compound (形聲): semantic 艸 (“หญ้า; พืช”) + phonetic 采 (OC *sʰɯːʔ)

การออกเสียง[แก้ไข]

สัมผัส
อักขระ 菜
การออกเสียงที่ 1/1
ต้นพยางค์ (聲) 清 (14)
ท้ายพยางค์ (韻) 咍 (41)
วรรณยุกต์ (調) ตกลง (H)
พยางค์เปิด/ปิด (開合) เปิด
ส่วน (等) I
ฝ่านเชี่ย 倉代切
การบูรณะ
เจิ้งจาง ซ่างฟาง /t͡sʰʌiH/
พาน อู้ยฺหวิน /t͡sʰəiH/
ซ่าว หรงเฟิน /t͡sʰɒiH/
เอดวิน พุลลีย์แบลงก์ /t͡sʰəjH/
หลี่ หรง /t͡sʰᴀiH/
หวาง ลี่ /t͡sʰɒiH/
เบอร์นาร์ด คาร์ลเกรน /t͡sʰɑ̆iH/
แปลงเป็นจีนกลาง
ที่คาดหมาย 		cài
ระบบแบกซ์เตอร์-ซาการ์ 1.1 (2014)
อักขระ 菜
การออกเสียงที่ 1/1
ปักกิ่งใหม่
(พินอิน) 		cài
จีนยุคกลาง ‹ tshojH ›
จีนเก่า /*s.r̥ˤəʔ-s/
อังกฤษ vegetables

Notes for Old Chinese notations in the Baxter-Sagart system:

* Parentheses "()" indicate uncertain presence;
* Square brackets "[]" indicate uncertain identity, e.g. *[t] as coda may in fact be *-t or *-p;
* Angle brackets "<>" indicate infix;
* Hyphen "-" indicates morpheme boundary;

* Period "." indicates syllable boundary.
ระบบเจิ้งจาง (2003)
อักขระ 菜
การออกเสียงที่ 1/1
หมายเลข 1076
ส่วนประกอบ
สัทศาสตร์ 		采
กลุ่มสัมผัส 之
กลุ่มย่อยสัมผัส 0
สัมผัสจีนยุคกลาง
ที่สอดคล้อง 		菜
จีนเก่า /*sʰɯːs/

คำนาม[แก้ไข]

菜

  1. ผัก (คำลักษณนาม: 條／条 c)
    蔬菜  ―  shūcài  ―  ผัก
    白菜  ―  báicài  ―  ผักกาดขาว
    菠菜  ―  bōcài  ―  ผักโขม
  2. อาหาร; ครัว
    日本菜  ―  rìběn cài  ―  อาหารญี่ปุ่น
  3. อาหารเป็นจาน/เป็นอย่าง ๆ; กับข้าว (คำลักษณนาม: 盤／盘 m; 道 m)
    這道菜很對胃口。 / 这道菜很对胃口。  ―  Zhè dào cài hěn duìwèikǒu.  ―  อาหารจานนี้น่าทาน
  4. (ภาษาปาก) สิ่งที่ชอบหรือใช่
    • 他是我的菜！  ―  Tā shì wǒ de cài!  ―  ฉันชอบเขา/เขาเป็นคนที่ใช่
  5. (ภาษาปาก) ต่ำกว่าปกติ; ด้อย; เลว; น่าผิดหวัง
    菜鳥 / 菜鸟  ―  càiniǎo  ―  ไก่/อ่อน

คำพ้องความหมาย[แก้ไข]

คำในภาษาถิ่นที่มีความหมายเดียวกับ 菜 (“อาหาร; กับข้าว; ผัก”) [แผนที่]
ภาษาถิ่น ที่ตั้ง คำ
ทางการ (Written Standard Chinese) 菜
Mandarin Beijing 菜
Taiwan 菜
Tianjin 菜
Jinan 菜
Xi'an 菜
Wuhan 菜
Chengdu 菜
Yangzhou 菜
Hefei 菜
Cantonese Guangzhou 餸, 餸菜
Hong Kong 餸, 餸菜
Taishan 餸, 餸菜
Yangjiang 餸
Gan Nanchang 菜
Hakka Meixian 菜
Jin Taiyuan 菜
Min Bei Jian'ou 菜
Min Dong Fuzhou 配
Min Nan Xiamen 物配
Quanzhou 物配
Zhangzhou 物配
Taipei 物配
Kaohsiung 物配
Chaozhou 物配
Wu Suzhou 小菜
Wenzhou 配, 餚配
Xiang Changsha 菜
Shuangfeng 菜

คำประสม[แก้ไข]

คำประสมของ 菜


ดึงข้อมูลจาก "https://th.wiktionary.org/w/index.php?title=菜&oldid=1087098"