ครัว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า គ្រូ (คฺรู), គ្រូវ (คฺรูว), គ្រួ (คฺรัว); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร គ្រួ (คฺรัว)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คฺรัว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kruua |
| ราชบัณฑิตยสภา | khrua | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰrua̯˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ครัว
- โรง เรือน หรือห้องสำหรับทำกับข้าวของกิน
- เรียกผู้ที่กินอยู่ร่วมครอบครัวเดียวกัน ว่า ครัว หรือ ครัวเรือน
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ดูที่ อรรถาภิธาน:ครัว
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]โรง เรือน หรือห้องสำหรับทำกับข้าว
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ครัว
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩕ᩠ᩅᩫ (ครว็)
ภาษาญัฮกุร
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kʰrua/
คำนาม
[แก้ไข]ครัว
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่า
- สัมผัส:ภาษาไทย/ua̯
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีคำแปลภาษาดัตช์
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาลาว
- หน้าที่มีคำแปลภาษาสเปน
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอังกฤษ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ศัพท์ภาษาญัฮกุรที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาญัฮกุร
- คำนามภาษาญัฮกุร