ห้อง
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰrɔːŋꟲ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩬ᩶ᨦ (หอ้ง), ภาษาลาว ຫ້ອງ (ห้อง), ภาษาไทใหญ่ ႁွင်ႈ (ห้อ̂ง), ภาษาไทดำ ꪬ꫁ꪮꪉ (ห้อง), ภาษาไทใต้คง ᥞᥩᥒᥲ (ห้อ̂ง), ภาษาอาหม 𑜍𑜨𑜂𑜫 (รอ̂ง์) หรือ 𑜑𑜨𑜂𑜫 (หอ̂ง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ฮ็่อง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hɔ̂ng |
ราชบัณฑิตยสภา | hong | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hɔŋ˥˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ห้อง (คำลักษณนาม ห้อง)
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ส่วนของเรือนหรือตึกเป็นต้นที่มีฝากั้นเป็นตอน ๆ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำลักษณนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ห้อง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้