ꩬိင်
ดูเพิ่ม: သင်, သင်ႇ, သိုင်ႇ, သိုၚ်, သိူင်ႇ, သုင်, သုင်း, သုၚ်, သူင်, သူင်ႇ, သဵင်, သဵင်ႈ, သ္ၚိ, သ္ၚု, သၚ်, သႅင်, သႅင်ႇ, และ ꩬဵꩼင်
ภาษาพ่าเก
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *siəŋᴬ¹ (Jonsson, 1991), จากจีนยุคกลาง 聲 (MC syeng); ร่วมเชื้อสายกับไทย เสียง, คำเมือง ᩈ᩠ᨿᨦ (สยง), ลาว ສຽງ (สย̂ง), ไทลื้อ ᦵᦉᧂ (เสง), ไทดำ ꪎꪸꪉ (สย̂ง), ไทขาว ꪎꪸꪉ, ไทใหญ่ သဵင် (เสง), ไทใต้คง ᥔᥥᥒᥴ (เส๋ง), อ่ายตน ꩬိင် (สิง์), อาหม 𑜏𑜢𑜂𑜫 (สิง์)
คำนาม
[แก้ไข]ꩬ︀ိင︀် (สิง์)
ภาษาอ่ายตน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *siəŋᴬ¹ (Jonsson, 1991), จากจีนยุคกลาง 聲 (MC syeng); ร่วมเชื้อสายกับไทย เสียง, คำเมือง ᩈ᩠ᨿᨦ (สยง), ลาว ສຽງ (สย̂ง), ไทลื้อ ᦵᦉᧂ (เสง), ไทดำ ꪎꪸꪉ (สย̂ง), ไทขาว ꪎꪸꪉ, ไทใหญ่ သဵင် (เสง), ไทใต้คง ᥔᥥᥒᥴ (เส๋ง), พ่าเก ꩬိင် (สิง์), อาหม 𑜏𑜢𑜂𑜫 (สิง์)
คำนาม
[แก้ไข]ꩬ︀ိင︀် (สิง์)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาพ่าเกที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาพ่าเกที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาพ่าเกที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- คำหลักภาษาพ่าเก
- คำนามภาษาพ่าเก
- ศัพท์ภาษาอ่ายตนที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาอ่ายตนที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาอ่ายตนที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- คำหลักภาษาอ่ายตน
- คำนามภาษาอ่ายตน