ꪏꪳ꪿

ภาษาไทดำ

รูปแบบอื่น

• ꪏꪳꫀ (ซึ¹)

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *zɤːᴮ (“ตรง”); ร่วมเชื้อสายกับไทย ซื่อ, คำเมือง ᨪᩨ᩵ (ซื่), เขิน ᨪᩨ᩵ (ซื่), อีสาน ซื่อ หรือ ซือ, ลาว ຊື່ (ซื่), ไทลื้อ ᦌᦹᧈ (ซื่), ไทใหญ่ သိုဝ်ႈ (สึ้ว), ไทใต้คง ᥔᥪ (สื), อาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์), จ้วง soh, จ้วงแบบหนง swh

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [sɨː˦]
• การแบ่งพยางค์: ꪏꪳ꪿
• สัมผัส: -ɨː

คำคุณศัพท์

ꪏꪳ꪿ (ซึ่)

1. ตรง (ไม่คด)

คำบุพบท

ꪏꪳ꪿ (ซึ่)

1. ตรง (ที่)