ᦌᦹᧈ
ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /sɯː˧/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *zɤːᴮ (“ตรง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ซื่อ, ภาษาคำเมือง ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาเขิน ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาอีสาน ซื่อ หรือ ซือ, ภาษาลาว ຊື່ (ซื่), ภาษาไทดำ ꪏꪳ꪿ (ซึ่), ภาษาไทใหญ่ သိုဝ်ႈ (สึ้ว), ภาษาไทใต้คง ᥔᥪ (สื), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์), ภาษาจ้วง soh, ภาษาจ้วงแบบหนง swh
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦌᦹᧈ)
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦌᦹᧈ)
คำประสม[แก้ไข]
ซื่อ, ตรง
|
|
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ᦌᦹᧈ (ซื่)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦌᦹᧈ)
คำประสม[แก้ไข]
ทำเสียงฟ่อ
|
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทลื้อ
- คำคุณศัพท์ภาษาไทลื้อ
- คำคุณศัพท์ภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- ภาษาไทลื้อ terms with redundant head parameter
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทลื้อ
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทลื้อ/l
- คำนามภาษาไทลื้อ
- คำนามภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- คำกริยาภาษาไทลื้อ
- คำกริยาภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- คำอกรรมกริยาภาษาไทลื้อ