ᦌᦹᧈ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *zɤːᴮ (ตรง); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ซื่อ, ภาษาคำเมือง ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาเขิน ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาอีสาน ซื่อ หรือ ซือ, ภาษาลาว ຊື່ (ซื่), ภาษาไทดำ ꪏꪳ꪿ (ซึ่), ภาษาไทใหญ่ သိုဝ်ႈ (สึ้ว), ภาษาไทใต้คง ᥔᥪ (สื), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์), ภาษาจ้วง soh, ภาษาจ้วงแบบหนง swh

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦌᦹᧈ)

  1. ซื่อ, ตรง
  2. ซื่อสัตย์, แท้จริง

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦌᦹᧈ)

  1. จริง , โดยสุจริต, ตรง
คำประสม[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ᦌᦹᧈ (ซื่)

  1. กองทัพ

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦌᦹᧈ)

  1. (อกรรม) ทำเสียงฟ่อ
คำประสม[แก้ไข]