ᦌᦹᧈ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /sɯː˧/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *zɤːᴮ (“ตรง”); ร่วมเชื้อสายกับไทย ซื่อ, คำเมือง ᨪᩨ᩵ (ซื่), เขิน ᨪᩨ᩵ (ซื่), อีสาน ซื่อ หรือ ซือ, ลาว ຊື່ (ซื่), ไทดำ ꪏꪳ꪿ (ซึ่), ไทใหญ่ သိုဝ်ႈ (สึ้ว), ไทใต้คง ᥔᥪ (สื), อาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์), จ้วง soh, จ้วงแบบหนง swh

คำคุณศัพท์

ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦌᦹᧈ)

1. ซื่อ, ตรง
2. ซื่อสัตย์, แท้จริง

คำกริยาวิเศษณ์

ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦌᦹᧈ)

1. จริง ๆ, โดยสุจริต, ตรง ๆ

ลูกคำ

ซื่อ, ตรง

• ᦺᦈᦌᦹᧈ (ไจซื่)
• ᦺᦈᦌᦹᧈᦺᦈᦙᦸᧈ (ไจซื่ไจม่อ̂)
• ᦶᦌᧆᦌᦹᧈ (แซดซื่)
• ᦌᦹᧈᦺᦉ (ซื่ไส)
• ᦌᦹᧈᦺᦉᦺᦓᦶᦈᧂᧉ (ซื่ไสไนแจ้ง)
• ᦌᦹᧈᦌᦹᧈ (ซื่ซื่)

| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|

• ᦌᦹᧈᦷᦍ (ซื่โย)
• ᦌᦹᧈᦐᦱᧉ (ซื่หฺน้า)
• ᦎᦱᧄᦌᦹᧈ (ตามซื่)
• ᦏᧁᧈᦶᦈᧂᧉᦟᧁᧈᦌᦹᧈ (เถ่าแจ้งเล่าซื่)
• ᦶᦟᧆᦌᦹᧈ (แลดซื่)

รากศัพท์ 2

คำนาม

ᦌᦹᧈ (ซื่)

1. กองทัพ

รากศัพท์ 3

คำกริยา

ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦌᦹᧈ)

1. (อกรรม) ทำเสียงฟ่อ

ลูกคำ

ทำเสียงฟ่อ

• ᦌᦹᧈᦷᦉᧇ (ซื่โสบ)

| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|