ᦌᦹᧈ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทลื้อ[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /sɯː˧/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *zɤːᴮ (“ตรง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ซื่อ, ภาษาอีสาน ซื่อ หรือ ภาษาอีสาน ซือ, ภาษาลาว ຊື່ (ซื่), ภาษาคำเมือง ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาเขิน ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาไทใหญ่ သိုဝ်ႈ (สึ้ว), ภาษาไทดำ ꪏꪳ꪿ (ซึ่), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์), ภาษาจ้วง soh, ภาษาจ้วงแบบหนง swh
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦌᦹᧈ)
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦌᦹᧈ)
คำประสม[แก้ไข]
ซื่อ, ตรง
|
|
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ᦌᦹᧈ (ซื่)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ᦌᦹᧈ (ซื่) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦌᦹᧈ)
คำประสม[แก้ไข]
ทำเสียงฟ่อ
|
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มี 1 พยางค์
- ภาษาไทลื้อ:สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ภาษาไทลื้อ:รากศัพท์จากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทลื้อ
- คำคุณศัพท์ภาษาไทลื้อ
- คำคุณศัพท์ภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทลื้อ
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทลื้อ/l
- คำนามภาษาไทลื้อ
- คำนามภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- คำกริยาภาษาไทลื้อ
- คำกริยาภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- คำอกรรมกริยาภาษาไทลื้อ