သိုဝ်ႈ
ดูเพิ่ม: သဝ်, သဝ်း, သဝ်ႈ, သိဝ်, သိုဝ်ႇ, သိုဝ်ႉ, သိူဝ်, သိူဝ်း, သိူဝ်ႇ, သိူဝ်ႈ, သူဝ်း, သွ, သွံ, သွႆ, သွႆး, သွႆႈ, သႂ်, သႂ်ႇ, သႅဝ်း, ၥွံၪ, ႀူဝ်း, ꩬိုဝ်ႇ, ꩬိူဝ်ႛ, ꩬူဝ်း, และ ꩬွ်
ภาษาไทใหญ่
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *zɤːᴮ (“ตรง”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ซื่อ, ภาษาคำเมือง ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาเขิน ᨪᩨ᩵ (ซื่), ภาษาอีสาน ซื่อ หรือ ซือ, ภาษาลาว ຊື່ (ซื่), ภาษาไทลื้อ ᦌᦹᧈ (ซื่), ภาษาไทดำ ꪏꪳ꪿ (ซึ่), ภาษาไทใต้คง ᥔᥪ (สื), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์), ภาษาจ้วง soh, ภาษาจ้วงแบบหนง swh
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /sʰɯː˧˧˨/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ส̄ือ
- สัมผัส: -ɯː
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]သိုဝ်ႈ • (สึ้ว) (คำอาการนาม တၢင်းသိုဝ်ႈ)