သိုဝ်ႈ
ภาษาไทใหญ่
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *zɤːᴮ (“ตรง”); ร่วมเชื้อสายกับไทย ซื่อ, คำเมือง ᨪᩨ᩵ (ซื่), เขิน ᨪᩨ᩵ (ซื่), อีสาน ซื่อ หรือ ซือ, ลาว ຊື່ (ซื่), ไทลื้อ ᦌᦹᧈ (ซื่), ไทดำ ꪏꪳ꪿ (ซึ่), ไทใต้คง ᥔᥪ (สื), อาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์), จ้วง soh, จ้วงแบบหนง swh
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /sʰɯː˧˧˨/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ส̄ือ
- สัมผัส: -ɯː
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]သိုဝ်ႈ • (สึ้ว) (คำอาการนาม တၢင်းသိုဝ်ႈ)