Sessel

ภาษาเยอรมัน

รากศัพท์

สืบทอดจากเยอรมันสูงกลาง sezzel, จากเจอร์แมนิกดั้งเดิม *setlaz, จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *sed- (“นั่ง”); ร่วมเชื้อสายกับอังกฤษ settle, ดัตช์ zetel, กอท 𐍃𐌹𐍄𐌻𐍃 (สิทลส)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈzɛsl̩/

• เสียง:

  (file)

• สัมผัส: -ɛsl̩

คำนาม

Sessel ช. (แข็ง, สัมพันธการก Sessels, พหูพจน์ Sessel)

1. (โดยหลัก เยอรมนี, สวิตเซอร์แลนด์) เก้าอี้นวมมีแขน
2. (โดยหลัก ออสเตรีย) เก้าอี้ทั่วไป

การผันรูป

การผันรูปของ Sessel [เพศชาย, แข็ง]

	เอกพจน์			พหูพจน์
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	คำนาม	ชี้เฉพาะ	คำนาม
กรรตุการก	ein	der	Sessel	die	Sessel
สัมพันธการก	eines	des	Sessels	der	Sessel
สัมปทานการก	einem	dem	Sessel	den	Sesseln
กรรมการก	einen	den	Sessel	die	Sessel

ลูกคำ

• Ohrensessel