คู่แข่ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | คู่-แข็่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kûu-kɛ̀ng |
| ราชบัณฑิตยสภา | khu-khaeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰuː˥˩.kʰɛŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]คู่แข่ง