อิง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔiːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອີງ (อีง), ภาษาไทลื้อ ᦀᦲᧂ (อีง), ภาษาคำเมือง ᩋᩥ᩠ᨦ (อิง), ภาษาเขิน ᩋᩥ᩠ᨦ (อิง), ภาษาไทใหญ่ ဢိင် (อิง), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ing, ภาษาจ้วง ing
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | อิง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ing |
ราชบัณฑิตยสภา | ing | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔiŋ˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | อิงค์ |
คำกริยา[แก้ไข]
อิง (คำอาการนาม การอิง)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/iŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้