ฮวน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากแต้จิ๋ว 番 (huang1, “ชาวต่างชาติ”)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ฮวน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | huuan |
| ราชบัณฑิตยสภา | huan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hua̯n˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ฮวน
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ Joanna Rose McFarland (2021), chapter Chapter 3: Language Contact and Lexical Changes in Khmer and Teochew in Cambodia and Beyond, in Chia, Caroline; Hoogervorst, Tom, editors, Sinophone Southeast Asia: Sinitic Voices across the Southern Seas (Chinese Overseas: History, Literature, and Society; 20 [Open Access])[1], Brill, →ISBN, page 103