ข้ามไปเนื้อหา

เหงือก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰŋɯəkᴰ¹ᴸ, จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰŋɯəkᴰ, จากภาษาจีนเก่า (OC *ŋaːɡ, “ขากรรไกร”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨦᩮᩬᩥᨠ (หเงอิก), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᨦᩮᩥᨠ (หเงิก), ภาษาลาว ເຫງືອກ (เหงือก), ภาษาไทลื้อ ᦵᦄᦲᧅ (เหฺงีก), ภาษาไทใหญ่ ႁိူၵ်ႇ (เหิ่ก), ภาษาอาหม 𑜀𑜢𑜤𑜀𑜫 (กึก์), ภาษาจ้วง hwek (เหือก), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง hwk (เหิก)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เหฺงือก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงngʉ̀ʉak
ราชบัณฑิตยสภาngueak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ŋɯa̯k̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

เหงือก

  1. เนื้อที่หุ้มโคนฟัน
  2. อวัยวะของสัตว์ที่ใช้หายใจในน้ำ

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]