חכם

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาฮีบรู[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ราก
ח־כ־ם(ห-ฅ-ม)

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอารามายา חַכִּים(ḥakkīm), ภาษาอาหรับ حَكِيم(ฮะกีม).

การออกเสียง[แก้ไข]

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

חָכָם (khakhám) (เพศหญิง חֲכָמָה‎, เพศชายพหูพจน์ חֲכָמִים‎, เพศหญิงพหูพจน์ חֲכָמוֹת‎)

  1. มีปัญญา, รอบรู้, ฉลาด

ลูกคำ[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

חָכָם (khakhámช. (พหูพจน์ไม่ชี้เฉพาะ חֲכָמִים‎, สมาสเอกพจน์ חֲכַם־‎, สมาสพหูพจน์ חַכְמֵי־‎) [แบบรูป: קָטָל]

  1. ชายผู้มีปัญญา, ปราชญ์
  2. รับบี

ลูกคำ[แก้ไข]

คำสืบทอด[แก้ไข]

  • อาหรับ: حَاخَام(ฮาคาม)
  • ลาดิโน: haham
  • ตุรกีแบบออตโตมัน: خاخام
  • เปอร์เซีย: خاخام(xâxâm)
  • ยิดดิช: חכם(khokhem)

คำกริยา[แก้ไข]

חָכַם (khakhám) (บินยัน ปาอัล)

  1. (อกรรม) มีปัญญา, กลายเป็นผู้มีปัญญา
  2. เรียนรู้

การผันรูป[แก้ไข]