กบไต๋

ภาษาไทย

กบ (ประกบ) + ไต๋ (จากกวางตุ้ง 底 (dai2, “สิ่งที่อยู่ข้างใต้”))

การแบ่งพยางค์		กบ-ไต๋
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gòp-dtǎi
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	kop-tai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kop̚˨˩.taj˩˩˦/^{(สัมผัส)}

กบไต๋

ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 1.