กรัง

ดูเพิ่ม: กรง, กริ่ง, กริ๊ง, กรึง, และ กรุง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กฺรัง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	grang
	ราชบัณฑิตยสภา	krang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kraŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบเขมร ក្រាំង (กฺราํง, “(จระเข้)ผึ่งแดด”)

คำกริยา

กรัง

1. แห้ง

   เสบียงกรัง

2. แห้งติดแน่นอยู่

   ขี้มูกขี้ตากรัง

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ក្រង៑ (กฺรงฺ), ក្រាង៑ (กฺรางฺ), ករង៑ (กรงฺ); ร่วมเชื้อสายกับเขมร ក្រាំង (กฺราํง)

คำนาม

กรัง

1. (โบราณ, ร้อยกรอง) เนิน

   กึกก้องไพรกรัง

   (อนิรุทธ์)

   อเนกทั่วไพรกรัง

   (ดุษฎีสังเวย)