กรง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยังไม่แน่ชัด[1] เทียบภาษามาเลเซีย kurung (“กรง”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kyoengq/hoengq, ภาษาจ้วง roengq; เทียบภาษาเขมร ទ្រុង (ทฺรุง, “กรง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | กฺรง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | grong |
| ราชบัณฑิตยสภา | krong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kroŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
กรง (คำลักษณนาม กรง หรือ ลูก หรือ ใบ)
- สิ่งที่ทำเป็นซี่ ๆ ล้อมรอบสำหรับขังนกเป็นต้น ตั้งอยู่กับที่หรือยกไปได้
- ในบทกลอนใช้หมายความว่า เปล ก็มี
- ถนอมในพระกรงทอง(เห่กล่อม)