ขัง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขง, ขิง, ขึง, และ ขึ้ง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *k.raŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩢ᩠ᨦ (ขัง), ภาษาลาว ຂັງ (ขัง), ภาษาไทลื้อ ᦃᧂ (ฃัง), ภาษาไทใหญ่ ၶင် (ขัง), ภาษาไทดำ ꪄꪰꪉ (ฃัง), ภาษาอาหม 𑜁𑜂𑜫 (ขง์), ภาษาจ้วง gyaeng, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง haeng

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ขัง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkǎng
ราชบัณฑิตยสภาkhang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰaŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ขัง (คำอาการนาม การขัง)

  1. ให้อยู่ในที่ล้อมเช่นกรง คอก หรือเล้า เป็นต้น
    ขังกรง
  2. ให้อยู่ในที่ซึ่งกันไว้
    ขังน้ำ
  3. (กฎหมาย) กักขังจำเลยหรือผู้ต้องหาโดยศาล