ข้ามไปเนื้อหา

ขิง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขง, ขัง, ขึง, และ ขึ้ง

ภาษาไทย

[แก้ไข]
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *χiːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຂີງ (ขีง), ไทลื้อ ᦃᦲᧂ (ฃีง), ไทดำ ꪄꪲꪉ (ฃิง), ไทใต้คง ᥑᥤᥒᥴ (ฃี๋ง), ไทใหญ่ ၶိင် (ขิง), อาหม 𑜁𑜢𑜂𑜫 (ขิง์), จ้วง hing หรือ ging, จ้วงแบบจั่วเจียง king (ขิง); เทียบจีนยุคกลาง (MC kjang), ไหลดั้งเดิม *kʰɯːŋ

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ขิง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkǐng
ราชบัณฑิตยสภาkhing
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰiŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

ขิง

  1. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber officinale Roscoe ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้ามีกลิ่น รสเผ็ด ใช้ประกอบอาหารและทำยาได้, ขิงแกลง หรือ ขิงแครง ก็เรียก (คำลักษณนาม: หัว หรือ แง่ง)

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]