ข้ามไปเนื้อหา

ขัว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขั้ว และ ขิว

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ขัว, ลาว ຂົວ (ข็ว), คำเมือง ᨡ᩠ᩅᩫ (ข‍ว็), เขิน ᨡ᩠ᩅᩫ (ข‍ว็), ไทลื้อ ᦷᦃ (โฃ), ไทดำ ꪄꪺ (ฃัว), ไทใหญ่ ၶူဝ် (ขูว), ไทใต้คง ᥑᥨᥝᥴ (โฃ๋ว), อาหม 𑜁𑜤𑜈𑜫 (ขุว์), จ้วงแบบจั่วเจียง kuo (ขัว)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ขัว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkǔua
ราชบัณฑิตยสภาkhua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰua̯˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

ขัว

  1. (โบราณ) สะพาน

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ขัว

  1. รูปแบบอื่นของ ᨡ᩠ᩅᩫ (ข‍ว็)

ภาษาญ้อ

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ขัว

  1. สะพาน

ภาษาอีสาน

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ขัว

  1. สะพาน

คำกริยา

[แก้ไข]

ขัว (คำอาการนาม การขัว)

  1. ขุดดินอย่างตื้น

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]