ข่วง
ดูเพิ่ม: ขวง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂ່ວງ (ข่วง), ภาษาคำเมือง ᨡ᩠ᩅ᩵ᨦ (ขว่ง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦃᧂᧈ (โฃ่ง)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ข่วง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kùuang |
ราชบัณฑิตยสภา | khuang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰua̯ŋ˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ข่วง
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (1) ขวง
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xuaŋ˨˩/
คำนาม[แก้ไข]
ข่วง
- ลานหรือที่โล่ง มีไว้สำหรับทำกิจกรรมต่าง ๆ ของครัวเรือน ชุมชน และเมือง ส่วนมากจะไม่มีสิ่งปลูกสร้างหรือต้นไม้อยู่ในบริเวณ
คำประสม[แก้ไข]
|
|
อ้างอิง[แก้ไข]
- การใช้ภาษา-ข่วง จากเว็บไซด์ราชบัณฑิตยสถาน, สืบค้นวันที่ 10 เมษายน 2555