ข่วง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขวง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂ່ວງ (ข่วง), ภาษาคำเมือง ᨡ᩠ᩅ᩵ᨦ (ขว่ง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦃᧂᧈ (โฃ่ง)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ข่วง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkùuang
ราชบัณฑิตยสภาkhuang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰua̯ŋ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ข่วง

  1. บริเวณ, ลาน

คำพ้องความ[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

(1) ข่วงประตูท่าแพ จังหวัดเชียงใหม่

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ข่วง

  1. ลานหรือที่โล่ง มีไว้สำหรับทำกิจกรรมต่าง ๆ ของครัวเรือน ชุมชน และเมือง ส่วนมากจะไม่มีสิ่งปลูกสร้างหรือต้นไม้อยู่ในบริเวณ

คำประสม[แก้ไข]

อ้างอิง[แก้ไข]