คูณ

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาสันสกฤต गुण (คุณ) หรือ ภาษาบาลี คุณ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คูน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kuun
	ราชบัณฑิตยสภา	khun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰuːn˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		คูน

คำกริยา

คูณ (คำอาการนาม การคูณ)

1. เพิ่มจำนวนเท่าตัวตามหน่วยที่ต้องการ, เท่า

   ทวีคูณ

   (2 เท่า)

   ตรีคูณ

   (3 เท่า)

คำนาม

คูณ

1. เรียกเครื่องหมายดังนี้ × ว่า เครื่องหมายคูณ