ข้ามไปเนื้อหา

จริต

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากบาลี จริต (การเที่ยวไป (ของจิต))

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์จะ-หฺริด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjà-rìt
ราชบัณฑิตยสภาcha-rit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕa˨˩.rit̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

จริต

  1. ความประพฤติ, กิริยาหรืออาการ, มักใช้ในทางไม่ดี
    เสียจริต
    วิกลจริต
    ดัดจริต
    มีจริต

ภาษาบาลี

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

จรฺ +‎ หรือ จรฺ +‎ อิ +‎

กิริยากิตก์

[แก้ไข]

จริต

  1. เที่ยวแล้ว

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

จริต

  1. เที่ยวแล้ว

การผันรูป

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

จริต

  1. พาร์ทิซิเพิล อดีตกาลของ จรติ