จิ๊ก

ดูเพิ่ม: จก, จัก, จั๊ก, จั๋ก, จิก, และ จีก

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จิ๊ก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jík
	ราชบัณฑิตยสภา	chik
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕik̚˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำกริยา

จิ๊ก (คำอาการนาม การจิ๊ก)

1. แอบหยิบของเล็ก ๆ น้อย ๆ

   จิ๊กเศษตังค์ในเก๊ะของแม่

   แอบจิ๊กเสื้อพี่สาวมา 2 ตัว

รากศัพท์ 2

คำอุทาน

จิ๊ก

1. เสียงดังเช่นนั้น

รากศัพท์ 3

ตัดมาจาก จิกะไบต์

คำนาม

จิ๊ก (คำลักษณนาม จิ๊ก)

1. (ภาษาปาก, การคอมพิวเตอร์) จิกะไบต์, กิกะไบต์

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 42.