ชิง

ดูเพิ่ม: ชง, ชัง, ชั่ง, ชิ้ง, ชีง, และ ช๋ง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชิง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ching
	ราชบัณฑิตยสภา	ching
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰiŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบภาษาจีนยุคกลาง 爭 (MC tsreang); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊີງ (ซีง), ภาษาเขิน ᨩᩥ᩠ᨦ (ชิง), ภาษาไทใหญ่ ၸိင်း (จิ๊ง), ภาษาอาหม 𑜋𑜢𑜂𑜫 (ฉิง์), ภาษาจ้วง ceng (แชง, “ชิง”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง zeng (แจง, “ชิง”)

คำกริยา

ชิง (คำอาการนาม การชิง)

1. แข่ง, แข่งขัน

   ชิงรางวัล

   ชิงทุน

2. แย่ง

   ชิงอำนาจ

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาจีนกลาง 清／清 (qīng) ย่อมาจาก 清朝／清朝

คำวิสามานยนาม

ชิง

1. ราชวงศ์หนึ่งของจีน

ภาษาปักษ์ใต้

คำนาม

ชิง

1. กะพ้อ