ชั่ง
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ɟaŋᴮ, เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาจีนยุคกลาง 秤 (MC t͡ɕʰɨŋH, “ตราชู”) หรือ 稱 (MC t͡ɕʰɨŋ, t͡ɕʰɨŋH, “ชั่งน้ำหนัก”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊັ່ງ (ซั่ง), ภาษาไทลื้อ ᦋᧂᧈ (ชั่ง), ภาษาไทใหญ่ ၸင်ႈ (จั้ง), ภาษาจ้วง caengh
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ชั่ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | châng |
ราชบัณฑิตยสภา | chang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰaŋ˥˩/(ส) | |
ไฟล์เสียง |
คำนาม[แก้ไข]
ชั่ง
- มาตราเงินตามวิธีประเพณี 20 ตำลึงหรือ 80 บาท เป็น 1 ชั่ง
- ชื่อมาตราชั่งตามวิธีประเพณีแบบไทย 20 ตำลึง เป็น 1 ชั่ง หรือมีน้ำหนักเท่ากับ 1,200 กรัม
- ชื่อมาตราชั่งตามวิธีประเพณีแบบจีน มีน้ำหนักเท่ากับ 600 กรัม คือเป็นครึ่งหนึ่งของชั่งไทย
คำกริยา[แก้ไข]
ชั่ง (คำอาการนาม การชั่ง)