ดื้อ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ດື້ (ดื้)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ดื้อ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dʉ̂ʉ |
ราชบัณฑิตยสภา | due | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dɯː˥˩/(สัมผัส) |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ดื้อ (คำอาการนาม ความดื้อ)
คำกริยา[แก้ไข]
ดื้อ
- ตรงทื่อ
- ถ้ามันโกรธกูจะกรูเข้าคร่า ถ้ามันด่ากูจะดื้อเข้าเดียง ถ้ามันเถียงกูจะเข้าถอง [1]
- ไม่คม, (ใช้แก่มีด)
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ มหาเวสสันดรชาดก (แบบเรียน), กัณฑ์ชูชก